Pewna uparta euro-paleta. Upcykling i DIY w moim wykonaniu

  

Upcykling, to pokrótce forma przetwarzania wtórnego odpadów, w wyniku którego powstaje produkt o wartości wyższej niż przetwarzane surowce. 

Gdybym nie kupiła nowego miesięcznika Mojego Mieszkania, w życiu bym nie wiedziała, że moje zabiegi artystyczne mają swoją nazwę. I tak jakoś natchniona, że należę do ,,upcykling-listów", postanowiłam opublikować post o pewnej upartej euro-palecie.

Upartej? Słyszeliście kiedyś o złośliwości rzeczy martwych?
Ta była wyjątkowo, złośliwie- uparta. 

Stolik kawowy z Euro-palet, był jednym z naszych pierwszych pomysłów na aranżację naszego mieszkania, był też naszą pierwszą próbą i zabawą z odnawianiem starych rzeczy i nadawaniem im nowej formy.

Znaleźliśmy skup starych palet, odkupiliśmy dwie po 15 zł od szt.. Niestety wtedy nigdzie nie potrafiliśmy znaleźć bezpańskich palet. A może po prostu jeszcze wtedy nie mieliśmy oczy szperaczy ;)

Godziny szlifowania, ręcznego i szlifierką. Drewno było strasznie  twarde w ruch poszedł nawet fleks, który może i wyszlifował paletę ale i narobił na niej powierzchni głębokie, koliste rysy.

No cóż na błędach, człowiek się uczy. 

Zamontowane obrotowe kółeczka z hamulcami, zabejcowana na biało. To było nasze pierwsze jej wydanie.

Później wpadliśmy na pomysł położenia na górę szyby. Poszliśmy do szklarza i zakupiliśmy ową za około 200 zł ! To już raczej przestało być upcykling-iem. Ale co tam wyglądało obłędnie. Szklarz zrobił dziurki pod przykręcenie szyby do palety. Położyliśmy podkładki i przykręciliśmy szybę. pewnego pięknego wieczoru- bachhhhhh szyba pękła. 

Euro paleta uśmiechnięta .... 

Nie poddawaliśmy się, ława dostała  za jakiś czas nową szybę, która została lepiej przykręcona i wypoziomowana, ale także pękła.  Uparta paleta nie chciała mieć szyby i znowu bachhh...

Teraz uśmiechnięta- jędzowata paleta.

No dobra zaczęłam z nią rozmawiać. Nie chcesz szyby, nie będziesz jej miała.

Myślałam, że doszłyśmy już do konsensu, ale nie ona postanowiła, że bejca wcale jej nie leży i jakoś tak dostała miliony plan od użytku i zrobiła się brzydka. 

Więc jeszcze raz ją zabejcowaliśmy i tak czekała sobie z skwaszoną miną, na mój kolejny pomysł. 

Pewnego dnia postanowiłam ukrócić jej i moje cierpienie z powodowane jej marnym widokiem .

Bejcę zmieszałam z barwnikiem czarnym i pomalowałam ją na czarno- szarawo.

Jędza dalej była niezadowolona.

Później ręcznie przeszlifowałam ją papierem ściernym

Już zaczął pojawiać się lekki uśmiech...

Potem w ruch poszła farba akrylowa, i przecierałam nią paletę na biało.

Godziny pracy i potu.

I nawet uparta jędza może zabłysnąć swym pięknem.

 

A wam jak podoba się moja uparta jędzowata euro-paleta??