Panna Króliczka i jej domki...

Pewnego razu było dziecko gotowe, żeby się urodzić. 

Więc któregoś dnia zapytało Boga: 

- Mówią, że chcesz mnie jutro posłać na ziemię, ale jak ja mam tam żyć, skoro jestem takie małe i bezbronne? 

- Spomiędzy wielu aniołów wybiorę jednego dla ciebie. 

On będzie na ciebie czekał i zaopiekuje się tobą. 

- Ale powiedz mi, tu w Niebie nie robiłem nic innego tylko śpiewałem i uśmiechałem się, to mi wystarczało, by być szczęśliwym? 

- Twój anioł będzie ci śpiewał i będzie się także uśmiechał do ciebie każdego dnia. 

I będziesz czuł jego anielską miłość i będziesz szczęśliwy.

- A jak będę rozumiał, kiedy ludzie będą do mnie mówić, jeśli nie znam języka, którym posługują się ludzie? 

- Twój anioł powie ci więcej pięknych i słodkich słów niż kiedykolwiek słyszałeś, i z wielką cierpliwością i troską będzie uczył Cię mówić. 

- A co będę miał zrobić, kiedy będę chciał porozmawiać z Tobą? 

- Twój anioł złoży twoje ręce i nauczy cię jak się modlić. 

- Słyszałem, że na ziemi są też źli ludzie. Kto mnie ochroni? 

- Twój anioł będzie cię chronić, nawet jeśli miałby ryzykować własnym życiem. 

- Ale będę zawsze smutny, ponieważ nie będę Cię więcej widział. 

- Twój anioł będzie wciąż mówił tobie o Mnie i nauczy cię, jak do mnie wrócić, chociaż ja i tak będę zawsze najbliżej ciebie. 

W tym czasie w Niebie panował duży spokój, ale już dochodziły głosy z ziemi i Dziecię w pośpiechu cicho zapytało: 

- O, Boże, jeśli już zaraz mam tam podążyć powiedz mi, proszę, imię mojego anioła. 

- Imię twojego anioła nie ma znaczenia, będziesz do niego wołał: 

"MAMUSIU".

A więc zastanawiacie się zapewne skąd taki post? 

....

moja kochana kuzynka urodziła córeczkę.

Jeszcze pamiętam,

 jak uczyła mnie-

 małą dziewczynkę w dwóch warkoczykach, wiązać sznurówki;

jak szyła mi-

z moją Babcią spódniczkę do mojej myszki Mike, taką czerwoną w białe groszki.

Pamiętam gdy chodziła ze mną na zakupy, czesała włosy, rozmawiała, rozśmieszała i kochała.

I choć minęło już wiele lat od tamtych chwil, dalej jest mi bliska.

Tak samo jak bliski jest mi jej syn i teraz ta mała księżniczka. 

Niby takie maleństwo a jednak cud świata.

Dla takiego cudu, trzeba było coś stworzyć, by miała także cudnie w okół siebie

I choć powstałe z naszego warsztatu- tego garażowego i domowego- rzeczy,

nie są nawet w 1% takie piękne jak jej maleńkie nóżki, rączki i słodka buźka;

To są stworzone dla niej, z myślą o niej...

Panna Króliczka, to moja pierwsza próba z szyciem zabawek.

Wyszła  tak jak wyszła, jest przesłodka, choć jak by się przyjrzeć uważniej,

 to brakuje jej trochę- głownie to wina mojego niedoświadczenia i braku precyzji.

Jednak każdy jej centymetr jest nasączony dużą dawką Miłości.

No tak ale Panna Króliczka musi mieszkać w jakimś domku?!

Więc domek też zrobiony

Ba , nawet ma dwa do wyboru i koloru...

Teraz pozostała tylko pora na przeprowadzkę ,

Panny Króliczej wraz z jej domkami do małe Olgi...

Mam nadzieje, że prezent przypadnie do gustu.

Jeszcze raz gratuluję rodzicom i całuję.

Podrzucę jeszcze trochę kadrów z pracy, 

 to tak dla tych, którzy by chcieli ,też zrobić komuś taką miłą niespodziankę;

  

 

Materiały na domki są z odzysku  

(deski po dnie od łóżka, oraz narożniki z skrzynki po owocach)-  

czyli 100% Upcykling-u :)

 Jeden domek został pomalowany od środka na różowo 

a od zewnątrz na biało, drugi na odwrót. 

Takie domki można zawiesić na ścianie w formie półek, 

albo postawić np. na parapecie, komodzie, do ozdoby.

A jak Wam podoba się nasz projekt? 

Z pozdrowieniami  i życzeniami wesołych mikołajek C.aro